Zapraszamy do zapoznania się z relacją z warsztatów w tematyce dostępności okiem naszego wolontariusza Huberta.
Lipiec to Miesiąc Dumy Osób z Niepełnosprawnościami. Z tej okazji warsztaty dla wolontariuszy organizowane przez PCW w tym miesiącu skupione są wokół niepełnosprawności. Na jednym ze spotkań wolontariusze zgłębiali temat dostępności.
9 lipca w siedzibie Stowarzyszenia CREO odbyły się warsztaty dla wolontariuszy pt. „Dostępność. Po co, jak i dla kogo tworzyć dostępną przestrzeń?”. Poprowadziła je dla nas Joanna Bauerfeind, trenerka CREO i specjalistka w zakresie dostępności. Zajęcia były bardzo praktyczne, bo w ich trakcie nawet… wyszliśmy na krótki spacer. Ale po kolei.
Dostępność – z czym to się je?
Czym w ogóle jest dostępność? Od szukania odpowiedzi na to pytanie zaczęliśmy wtorkowe warsztaty. Mówiliśmy o swoich skojarzeniach z tym słowem – zapisując je na kolorowych karteczkach, które potem trafiły na tablicę. Wspominaliśmy o tym, że to „uwzględnianie wszystkich”, „swoboda, szacunek i godność”, „postęp we wdrażaniu udogodnień” czy też „zmienianie świata na lepszy drobnymi krokami”. Po burzy mózgów przyszedł czas na trochę teorii o dostępności. Asia opowiedziała nam, że dostępność „oznacza, że każdy może skorzystać z danej usługi, produktu czy miejsca i ma równe szanse w dostępie do nich”. Mówiliśmy trochę o ustawie o dostępności, która obowiązuje od 2019 r. Zgodnie z nią podmioty publiczne mają obowiązek zapewnienia dostępności architektonicznej, cyfrowej oraz informacyjno-komunikacyjnej. Po teorii przyszedł czas na integrację – czyli na dostępnościowe bingo. Był to czas, kiedy mogliśmy się lepiej poznać – szukając osób, które pasowałyby pod różne kryteria. A zarazem była to też okazja do rozmowy o naszych osobistych doświadczeniach. Okazało się, że wiele nas łączy i że z dostępnością też mamy wiele wspólnego.
Ruszamy „na miasto”
To było bardzo praktyczne spotkanie. Dlatego kolejnym punktem było tropienie dostępności (a raczej niedostępności) na zdjęciach różnych obiektów i miejsc. Asia przygotowała dla nas sporo fotografii. Czasem naszym pierwszym wrażeniem był śmiech – jak ktoś mógł zrobić coś tak kuriozalnego! Jednak po chwili przychodziła smutna refleksja, że dane miejsce przez różne „buble” jest niedostępne dla wielu osób. Bo jak np. ma zaparkować osoba z niepełnosprawnością na miejscu parkingowym przeznaczonym dla osób z niepełnosprawnością – ale oddzielonym od drogi barierką? Zresztą o tym, jakie bariery może napotkać osoba z niepełnosprawnością na drodze mieliśmy za chwilę sami się przekonać. Asia wysłała nas bowiem na krótki spacer po okolicy. Nie był to jednak zwykły spacer. Jedna z nas, Karolina, pokonywała bowiem tę trasę na wózku. Miała na swoim przykładzie ocenić, co po drodze było dla niej dostępne, a co utrudniało jej poruszanie się. Asystowała jej Marysia. Zosia z Robertem sprawdzali zaś, jak w przestrzeni miejskiej przemieszcza się osoba chorująca na zwyrodnienie barwnikowe siatkówki. Mieli na sobie jeden z symulatorów wad wzroku, które można założyć na siebie podczas wydarzeń, w których bierze udział CREO. Ja zaś podczas spaceru robiłem notatki, zdjęcia i bacznie obserwowałem koleżanki i kolegę. Zauważyliśmy, że np. dla osoby na wózku znaczenie ma m.in. wysokość, na której znajduje się kosz na śmieci. Gdy był zbyt wysoko – nie dało się do niego wrzucić śmieci. Zobaczyliśmy też, jak istotne jest to, by krawężniki przy przejściach dla pieszych nie były strome, ale by łagodnie się zwężały. Zainteresował nas też parkometr, który nie był zbyt dostępny dla osoby na wózku – panel dotykowy był za wysoko. Dla osoby z niepełnosprawnością wzroku problemem za to mogą być gałęzie wychodzące na chodnik, a znajdujące się na wysokości głowy.
Ćwiczymy pisanie
Po spacerze i dyskusji przyszedł czas na dostępność cyfrową. Mówiliśmy, czym ona jest i kto jest narażony na wykluczenie cyfrowe. A potem było kolejne tego dnia ćwiczenie praktyczne – tym razem z tworzenia opisów alternatywnych. Asia pokazała nam najpierw, gdzie na Facebooku możemy te opisy zmienić ( to opisy zdjęć, które pozwalają osobom z niepełnosprawnością wzroku dowiedzieć się, co przedstawia zdjęcie). A potem dostaliśmy pocztówki i sami próbowaliśmy, po kilku językowych wskazówkach, stworzyć do nich opisy alternatywne. Takie pisanie wcale nie jest proste! Sam przez dłuższą chwilę zmagałem się z opisem zdjęcia, na którym był kot rasy maine coon patrzący przez okno. Poradziliśmy sobie z tym zadaniem – choć na pewno sporo jeszcze przed nami nauki w tym względzie. Przez te trzy godziny tylko liznęliśmy tematu dostępności – jest on bowiem bardzo obszerny (Asia opowiadała nam o audytach dostępności, które przeprowadzała – to naprawdę temat rzeka). Wiedza w tym temacie jest nam potrzebna do tego, by budować bardziej inkluzywne społeczeństwo. By włączać do niego po prostu każdą osobę.
A co przed nami?
Skoro lipiec to Miesiąc Dumy Osób z Niepełnosprawnościami – to są i kolejne warsztaty dla wolontariuszy w tym temacie. I tak, 17 lipca w ramach Poznańskiego Centrum Wolontariatu zorganizowane zostaną warsztaty pt. „Empatyczne wsparcie. Praktyczne warsztaty nt. niepełnosprawności”. To będą zajęcia z różnymi sprzętami i symulacjami – na pewno warto z nich skorzystać, żeby lepiej poznać rzeczywistość osób z niepełnosprawnościami. A 30 lipca warsztaty pt. „Zrozumieć starość. Klucz do efektywnej współpracy z seniorami”. Zapisy na te warsztaty na stronie internetowej PCW. A 12 lipca możesz wpaść do Klubu na Fali na Trening Bez Barier. Będziesz mógł tam założyć kombinezon starości, wziąć udział w integracyjnych treningach piłki nożnej i tańca na wózku oraz w błyskawicznym kursie języka migowego. Zapraszamy!
Autor: Hubert Piechocki
—
Sfinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania.
#poznańwspiera #pozarządowypoznań #pomocnipoznań #wolontariatpoznań
