Tajemnicza skrzynia, a obok niej mniejsze skrzyneczki z kluczykami, pudełka, mapa Poznania i inne przedmioty pojawiły się w środę 26 kwietnia w sali konferencyjnej Stowarzyszenia Centrum Rozwoju Edukacji Obywatelskiej CREO. Kto do tej pory bał się wejść do escape roomu, dzięki temu wydarzeniu przełamał swój lęk. Angelika Kowalczewska-Lipińska, trenerka CREO, przeprowadziła dla wolontariuszy warsztat pod tytułem „Animacja lokalna przez zagadki”. Było to kolejne szkolenie zorganizowane w ramach projektu „Poznańskie Centrum Wolontariatu”. Zapraszamy do przeczytania relacji Karoliny z warsztatów!
Escape room to inaczej pokój zagadek, czyli miejsce, w którym grupa osób rozwiązuje w określonym czasie różne zagadki. Na czas ich rozwiązywania pokój zostaje zamknięty. Gracze opuszczają go dopiero po zakończeniu zabawy. I choć dla osób, które w escape roomie nigdy nie były, ostatnie zdanie może brzmieć niepokojąco, to warto wiedzieć, że w każdym takim miejscu znajduje się przycisk bezpieczeństwa umożliwiający wyjście w dowolnej chwili. Nie chodzi o to, aby się stresować, lecz dobrze bawić.
Organizator warsztatu jak zwykle świetnie dobrał trenerkę. Angelika po raz pierwszy była w escape roomie dziewięć lat temu i ta forma rozrywki zafascynowała ją do tego stopnia, że postanowiła zająć się tym również zawodowo. Swoją wiedzą i pasją dzieli się z innymi. Jest nauczycielem współorganizującym proces kształcenia w szkole podstawowej. Tworzy pokoje zagadek dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Zaletą takich pokoi jest przede wszystkim ćwiczenie funkcji poznawczych, nauka współpracy, kreatywności, wyobraźni, zaangażowania i sprawczości, samodzielności oraz logicznego myślenia. Formami zagadek mogą być na przykład puzzle, przy których gracze zastanawiają się, który element pasuje, a który nie, kod ukryty w tekście, odbicie lustrzane lub szyfry. Jako sposób zaszyfrowywania informacji wykorzystać można na przykład alfabet Lorma (alfabet osób głuchoniewidomych stworzony przez Hieronymusa Lorma w XIX wieku) bądź alfabet Braille’a (system znaków punktowych dla osób niewidomych).
Podczas warsztatu graliśmy w grę opartą na legendzie o powstaniu Poznania. Odpowiedzi na poszczególne zagadki ukryte były w różnych miejscach – między innymi w kopertach znajdujących się pod krzesłami. Angelika przekazała nam dużo przydatnych informacji. Dowiedzieliśmy się, że przy tworzeniu escape roomów kluczowe znaczenie ma fabuła, czyli historia którą chcemy opowiedzieć. Warto zadbać także o wystrój tematyczny pomieszczenia. Tworząc ciekawą historię można wykorzystać kalendarz (nietypowe święta), otoczenie (klasę, szkołę, boisko, dom lub podwórko) bądź tematykę materiału, który chcemy wprowadzić/powtórzyć.
Ostatnim etapem warsztatu było tworzenie planu escape roomu. Zostaliśmy podzieleni na trzy czteroosobowe grupy. Najpierw dzieliliśmy się pomysłami i ustalaliśmy, jakie przedmioty będą nam potrzebne do stworzenia pokoju zagadek, a następnie wymyślaliśmy fabułę. Kiedy wszystkie zespoły zakończyły zadanie, nastąpił czas prezentacji planów escape roomów.
Warsztat rozbudził moją ciekawość. Zachęcił do odwiedzenia escape roomu (w całej Polsce jest kilkadziesiąt takich miejsc), ale także do wykorzystania nabytej wiedzy w praktyce. Opracowuję pomysł pokoju zagadek dla osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim i umiarkowanym. Internauci czytając mój tekst zastanawiają się pewnie, czy osoby z tego rodzaju niepełnosprawnością mogą odwiedzać pokoje zagadek? Nie każdy escape room będzie odpowiedni dla nich ze względu na poziom trudności, ale jeśli dostosujemy poszczególne zagadki uwzględniając zainteresowania i potrzeby uczestników, tego rodzaju zajęcie może okazać się ciekawą formą ich aktywizacji.
Autor: Karolina Anna Kasprzak
Sfinansowano ze środków budżetowych Miasta Poznania.
#poznańwspiera #pozarządowypoznań #pomocnipoznań #wolontariatpoznań
